DUSZO CHRYSTUSOWA
Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie.
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie.
O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie dozwól mi oddalić się od Ciebie.
Od nieprzyjaciela złośliwego broń mnie.
W godzinie śmierci mojej wezwij mnie.
I każ mi przyjść do Siebie,
Abym ze świętymi Twoimi chwalił Cię
Na wieki wieków. Amen.
PROŚBA O GORLIWĄ SŁUŻBĘ BOŻĄ
Słowo Odwieczne,
Jednorodzony Synu Boży,
proszę Cię, naucz mnie służyć Ci tak,
jak tego jesteś godzien.
Naucz mnie dawać, a nie liczyć;
walczyć, a na rany nie zważać;
pracować, a nie szukać spoczynku;
ofiarować się, a nie szukać nagrody innej
prócz poczucia, że spełniłem Twoją najświętszą wolę.
Amen.
CEL STWORZENIA
Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił swoją duszę. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka, aby mu pomagały w osiągnięciu celu, dla którego jest on stworzony. Z tego wynika, że człowiek ma korzystać z nich w całej tej mierze, w jakiej mu one pomagają do jego celu, a znów w całej tej mierze winien się od nich uwalniać, w jakiej mu są przeszkodą do tegoż celu
(Ćwiczenia duchowne, 23)
MIŁOŚĆ DZIELI SIĘ DOBREM
Miłość winno się zakładać więcej na czynach niż na słowach. Miłość polega na obopólnym udzielaniu sobie tego, co się posiada.
(Ćwiczenia duchowne, 230)
ROZWAŻANIE O DOBROCI BOGA
Przypomnę sobie otrzymane dobrodziejstwa: stworzenie, odkupienie, a także poszczególne dary. Rozważę i docenię z wielkim uczuciem miłości, jak wiele uczynił Bóg, Pan nasz, dla mnie, i jak wiele mi dał z tego, co posiada. I dalej, jak bardzo Pan pragnie mi dać samego siebie, ile tylko może według swego Boskiego planu.
Potem wejdę w samego siebie rozważając, co z wielką słusznością i sprawiedliwością powinienem ze swej strony ofiarować i dać Jego Boskiemu Majestatowi: siebie samego ze wszystkim – jak ten, co z wielką miłością ofiaruje coś drugiemu.
(Ćwiczenia duchowne, 234)
OFIAROWANIE SIEBIE BOGU
Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją,
pamięć moją i rozum, i wolę mą całą,
cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś,
Tobie to, Panie, oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni według swojej woli.
Dam mi jedynie miłość Twą i łaskę,
a to mi zupełnie wystarczy. Amen.
(Ćwiczenia duchowne, 234)
DOBRE I ZŁE PORUSZENIA DUSZY
Właściwością Boga i aniołów Jego jest to, że w poruszeniach swoich (w duszy) dają prawdziwą radość i wesela duchowe, usuwają zaś wszelki smutek i zakłócenie, które wprowadza (do duszy) nieprzyjaciel. Jego bowiem właściwością jest zwalczać tę radość i to pocieszenie duchowe, a to przez podsuwanie pozornych racji, fałszywych subtelności i ciągłych podstępów.
(Ćwiczenia duchowne, 239)
MIŁUJĄCYM BOGA WSZYSTKO SŁUŻY I POMAGA
Osoby, które wychodzą z siebie, aby przejść w swego Stwórcę i Pana, żyją w ciągłym skupieniu, uważności i pocieszeniu wewnętrznym; wiedzą bowiem, jak Bóg, nasze Dobro Wieczne, znajduje się we wszystkich stworzeniach, dając im istnienie i utrzymując w sobie przez swój byt nieskończony i swoją obecność… Wiemy też, że tym, którzy całym sercem miłują Boga i Pana, wszystko pomaga i służy do większej zasługi i do większego zjednoczenia w gorącej miłości ze swoim Stwórcą i Panem, mimo że stworzenie często przeszkadza dziełu, którego Pan pragnie w nim dokonać…
[Z listu św. Ignacego Loyoli do św. Franciszka Borgiasza (Listy i instrukcje, I 339-340, r. 1545)]
MIŁOŚĆ ŁĄCZY I ZESPALA
Miłość Boga jest jak klej, który musi nas łączyć i podtrzymywać razem.
(Z listu do ojca Daniela Paeybroecka, 24 XII 1547)
ODDANIE SIĘ Z UFNOŚCIĄ BOGU
Kiedy wydamy się w ręce Boga, On nauczy nas miłować Go we wszystkich stworzeniach, a wszystkie stworzenia w Nim według Jego dobrej i najświętszej woli.
(Konstytucje Towarzystwa Jezusowego, 288)
WYZNANIE WIARY W TRÓJCĘ ŚWIĘTĄ ZAWARTE W ZNAKU KRZYŻA ŚWIĘTEGO
Czyniąc znak krzyża świętego, dotykamy ręką głowy
co oznacza Boga Ojca, który od nikogo nie pochodzi.
Kiedy potem dotykamy ręką ciała (poniżej piersi),
oznacza to Syna Jego, Pana naszego,
który pochodzi od Ojca i zstąpił do łona
Przenajświętszej Dziewicy Maryi.
Kiedy znów kładziemy rękę na jednym i drugim ramieniu,
oznacza to Ducha Świętego,
który pochodzi od Ojca i Syna.
A kiedy nasze ręce składamy razem,
oznacza to, że Trzy Osoby Boskie są jedną Istotą.
Kiedy zaś znaczymy krzyżem nasze usta,
oznacza to, że w Jezusie Chrystusie,
(w Słowie Bożym), Zbawicielu naszym i Odkupicielu,
jest Ojciec, Syn i Duch Święty,
jeden jedyny nasz Bóg, Stwórca i Pan,
i że Bóstwo nigdy nie było oddzielone
od Ciała Chrystusa w czasie Jego śmierci.
(Pisma Wybrane, I, s. 595)
PAMIĘĆ NA BOGA I ZAANGAŻOWANIE WŁASNYCH SIŁ
Tak Bogu ufaj, jakby całe powodzenie spraw zależało tylko od Boga, a nie od ciebie; tak jednak dokładaj wszelkich starań, jakbyś ty sam miał to wszystko zdziałać, a Bóg nic zgoła.
